poniedziałek, 25 stycznia 2016

Na moim blogu znajdziesz...

W tym poście chce
zaproponować wam rasy
koni które chciałabym przedstawić


koń czystej krwi arabskiej
  


koń czystej krwi angielskiej




rase shire 




koń  andaluzyjski



Te rasy chce przedstawić na tym blogu lecz w 
 między czasie będę  prawdopodobnie 
dodawać posty jak opiekować
się koniem oraz 
jaka jest najlepsza dieta 
dla poszczególnych koni. 

Jeżeli ten blog dobrze pójdzie  
to zacznę także opisywać kucyki. 

Co ile, kiedy, o której ?

Posty na pewno nie będą pojawiać się codziennie...

Lecz jak już będzie jeden to może ich być,
pięć w ciągu dnia.

Dlatego nie złośćcie się na mnie jeśli posty nie
będą codziennie, ale na pewno będzie ich dużo.

Najczęściej  posty będą wieczorem kiedy 
wrócę i odpocznę z szkoły.

To na tyle!
Do zobaczenia! 

Informacyjnie

Masz ulubioną rase konia?

Napisz w komentarzu,
a  ja na pewno przygotuje
 coś o niej ciekawego! 

Koń fryzierski


Witam, nazywam się Zuza.
Na tym blogu będziemy poznawać konie krok po kroku.
 Jeśli blog będzie się podobał możecie 
udostępniać go dalej ;)


 Dobra zaczynamy! 


 W tym blogu chce przedstawić wam konia fryzierskiego:
  Ten koń jest bardzo wymagający lecz piękny. Pisząc ''wymagający'' miałam na myśl, iż trzeba  o niego szczególnie dbać. Ta fotografia pokazuje nam
konia stojącego dęba. Jeśli ktoś nie wie co to znaczy stać dęba, to oznacza iż 
koń stoi na tylnych kopytach. 
  Może na tym zdjęciu nie widać dlaczego te zwierze jest bardziej wymagające lecz na tym już będziecie widzieć:
 
  Długie końskie włosy... 



  Teraz może coś o tym koniu :

 Wzrost:
     
    
Współczesny fryz jest średniego kalibru. Preferowany wzrost trzyletniego konia to 160 cm wysokości w kłębie, a minimalny to 154 cm dla klaczy stadnej, dla klaczy ster jest to 156 cm, natomiast dla klaczy Kroon 158 cm i tyle samo dla licencjonowanego ogiera. Nie istnieje górna granica wzrostu, więc zdarzają się konie o wysokości 180 cm w kłębie. Podczas oceniania główną rolę odgrywa harmonia budowy, a także jakość chodów.

 Budowa:

  • Głowa – odpowiednio długa; oko duże, błyszczące i inteligentne; uszy stosunkowo małe, z nachylonymi ku sobie końcami; profil lekko szczupaczy lub prosty; całość musi sprawiać wrażenie szlachetności;
  • Szyja – wyniosła, o lekko łabędzim profilu, odpowiednio długa i dobrze umięśniona, wysoko osadzona;
  • Kłoda – dobrze umięśniona, dość długa ale nie za długa, dopuszczalny nieco miękki grzbiet, kłoda musi być głęboko związana z piersią, łopatka jest lekko skośna, żebra nie mogą być beczkowate;
  • Kończyny przednie – proste, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 45 stopni, rozstawione o szerokość kopyta;
  • Kończyny tylne – długie udo, staw skokowy o kącie 150 stopni, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 55 stopni.
 Chody:

 
  • Stęp – sprężysty i silny;
  • Kłus – zamaszysty, z silnym odbiciem zadu, ma sprawiać wrażenie lekkości, musi być wyraźna faza zawieszenia z mocnym zgięciem w stawach;
  • Galop – rytmiczny, okrągły, z zadu.
We współczesnej selekcji duży nacisk kładzie się na poprawienie pracy zadu przy zachowaniu specyfiki ruchu.


Charakter:


Wyróżnia je bardzo dobry charakter, chęć współpracy z człowiekiem, ufność i mała skłonność do narowów.


Maść (kolor) : 


Jedyną dopuszczoną maścią jest kara. Ogiery starające się o licencję hodowlaną muszą być w odcieniu kruczym, w wypadku kiedy ogier jest w odcieniu wronim nie zostanie dopuszczony do rozrodu. Jedyną odmianą akceptowaną jest mała gwiazdka na czole, przy czym wyłącznie u klaczy i wałachów. 




Dziękuje za uwagę!

Do zobaczenia!